Tuesday, February 12, 2008

~*~L Change the World~*~

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เราไปดูหนังเรื่อง L Change the World หรือภาษาไทยก็คือ สมุดโน้ตสิ้นโลก มาล่ะ

จากที่ได้ดูภาค 1 กับ 2 มาแล้ว บอกได้เลยว่าชอบมมากกกก และในภาคนี้ก็เหมือนกัน
ถึงแม้ถ้าเทียบกับภาคก่อนๆมา ภาคนี้ดูจะสนุกน้อยกว่า แต่ก็ยังน่าสนใจ และน่าดูเหมือนเดิม

ถ้าได้ไปดู ก็คิดว่า ไม่ผิดหวังแน่นอน

ตอนแรกก็กะจะเล่าให้ฟังอ่านะ ว่าเรื่องราวเป็นยังไง

แต่กลัวว่าเพื่อนๆคนอื่นเค้ากำลังจะไปดูกันอ่ะ ก็เลยขอไม่เล่าละกันนะ



นอกจากเนื่อเรื่องจะน่าสนใจแล้ว เราก็ยังได้เจอบรรยากาศแบบใหม่ในการดูหนังด้วยล่ะ
ขอบอกว่า เราต้องตั้งใจดูมากเลยทีเดียว ไม่งั้นอาจจะดูไม่รู้เรื่องได้

เราจะเล่าให้ฟังดีกว่า ว่าบรรยากาศในระหว่างการดูเป็นยังไง

คือ วันนั้นไปดูหนังด้วยกันทั้งหมด 5 คน คือ เรา โอปอล์ เนอร์ส คุณชาย และกั๊บ
ก้อเข้าโรงหนังแล้วก็นั่งดู นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ

คือ มีผู้หญิงคนนึง ที่นั่งอยู่หน้าคุณชายพอดี เรากะลังดูหนังอย่างสนุกเลยนะ อยู่ๆเค้าก็พูดคำๆนึงขึ้นมา แบบว่า ดังมากอ่ะ แล้วก็หยาบด้วย
พอได้ยินปั๊บ เรา โอปอล์ เนอร์ส และคุณชาย ก้พร้อมใจกันหัวเราะออกมาเรยอ่ะ คือ พี่คนนั้นเค้ากะลังอินจัด เค้าก็เลยแสดงอารมณ์ออกมาเต็มที่เลย

คิดยังไงก็พูดยังงั้น เท่านั้นไม่พอ พี่แกยังแบบ ยกมือไม้ประกอบท่าทางด้วย เรานี้แบบ ฮากระจายอ่ะ

พี่เค้าไม่ได้พูด+ยกมือขึ้นมาครั้งเดียวนะ เค้าเล่นแบบ ทำแบบนี้ตลอดเรื่องเลยอ่ะ

จนคนๆนึงใน 5 คนที่ไปดูด้วยกัน ถึงกับพูดออกมาว่า ย้ายที่ด่วน

คือ เราว่า โคตรได้อรรถรสในการดูเลยนะ แล้วอีกอย่าง ทำให้เราตั้งใจดูมากขึ้นด้วย
เพราะถ้าไปมัวแต่สนใจ+ขำพี่เค้าอยู่นะ ก็ไม่ต้องดูหนังกันพอดี



โดยรวมของการดูหนังครั้งนี้ ขอบอกว่าสนุกมากเลย
ที่นั่งดี หนังดี บรรยากาศก้ดี(ตรงไหน?)

เอาเป็นว่าถ้าใครยังไม่ได้ดู ก็ลองไปดูละกัน
ไม่ผิดหวังแน่นอนจ้า

ปล. ถ้าได้รูปที่ไปดูหนังวันนั้นมาเมื่อไหร่ จะมาอัพให้ดูกันนะ


----------------------------------------------------------------------

รูปน้อยหน่อยนะ พอดีเกรงใจพี่ที่เค้าถ่ายให้


ไปดูกัน
รูปแรก ออกแนวอาร์ตนิดๆ ไม่ค่อยขัดเท่าไหร่
รูปสอง ทำไมเราโทรมจังเรย
ไปก่อน บะบาย

Saturday, February 2, 2008

~~Home Party~~

วันนี้ เราไปงานโฮม ที่ โรงแรม The Twin Tower มาล่ะ เค้าจัดที่ห้อง กษัตริย์ศึก1 อยู่ชั้น 4 ของโรงแรม

เรามาถึงหอขิมกะโอปอล์ ประมาณเที่ยงครึ่ง หลังจากนั้น ก้อาบน้ำ แต่งตัว และแต่งหน้าให้ทั้งตัวเอง ขิม โอปอล์ และอีฟ

พอบ่ายสาม ก้ออกไปร้าน Big Cut มาบุญครอง เพื่อไปทำผมไปงาน คราวนี้ เราม้วนเบบี้ลิสรอบหัวเรย สวยดี ชอบมากกกกก

ทำผมเสดก้ประมาณห้าโมงครึ่ง ก้นัดเจอจันทร์ กะ มิ้ว ที่นัดมาแต่งหน้า กันที่มาบุญครองเลย
อีกซักพัก แทน อาร์ม(มนุษย์) กรุ๊ป เอิร์ธ เอมี่ ก้ตามมา เพื่อจานั่งรถไปโรงแรมด้วยกัน

ถึงโรงแรมประมาณ ทุ่มนึง ก้ขึ้นลิฟต์ไปชั้น 4 พอลิฟต์เปิด ก้อถึงประตูห้องจัดงานเรย แบบว่า ทุกคนที่อยุในลิฟต์อายมากค่ะ

ทีนี้เอาไงดีล่ะ ก้ไม่มีใครกล้าเดินออกจากลิฟต์ เราก้เรย เอาวะ เดินออกคนแรกก้ได้ แล้วก้อเข้าห้องไปเรย
คือ เราเดินด้วยท่ทางที่ดูมั่นใจมากเรยอ่ะ เพื่อนๆบอกว่า เหมือนเดินบนแคทวอล์กเลย

ตอนเข้าไปในห้อง ก้มีใครมะรุ นำตบมือขึ้นมาเรย แล้วเพื่อนๆคนอื่นๆในโต๊ะ ไม่ว่าจะเป็น อาร์ตตี้ อาร์ต(เสงี่ยม) เฮีย กั๊บ คุนชาย มีไคอีกอ่ะ นึกไม่ออกแระ ก้ตบมือกันหมด เราโคตรอายเลยอ่ะ

หลังจากนั้นก้อ กินๆ เต้นๆ กันไป แต่รุสึกจาหนักไปที่การเต้นซะมากกว่าอ่านะ เราได้กินแค่นิดเดียวเอง
เต้นเกือบทุกเพลงเรยอ่ะ เพลงมันๆทั้งนั้นเลย

แต่สงสัยอย่างนึง ทำไมผู้ชายห้องเราไม่ค่อยเต้นกันเลยอ่ะ
เหนเอาแต่ กินๆ นั่งนิ่งๆ อยู่ที่โต๊ะ มันจาสนุกตรงไหนคะ

แต่พอช่วงหลังๆก้เต้นกันหมดทุกคนเลย แถมยังเต้นกันแบบ ไม่อายแล้วอ่ะ

ช่วงท้าย น้องๆอย่างเราก้อบูมห้องให้รุ่นพี่ แล้วพี่ๆก้อบูมรักน้องให้พวกเรา


งานเลิกประมาณ 4 ทุ่มนิดๆ จบลงด้วยความสนุกสนานและประทับใจ

สนุกมากๆเรยค่ะ

มีรูปมาให้ดูกันด้วย.....


ปิดท้ายด้วย รูปนี้ละกัน

Thursday, January 31, 2008

ขอบอกว่า...."ประทับใจ"

เมื่อวันพุธที่ผ่านมา........

กระเป๋าดินสอ(รูปร่างเหมือนรองเท้า) สุดที่รักของเราหายไปอ่ะ

ความจริงแล้ว แค่กล่องดินสอ เราก็คงไม่จำเป็นต้องเครียดอะไรมากมายหรอกเนอะ

แต่...กล่องดินสออันนี้มันสำคัญกับเรามากอ่าดิ


มันสำคัญยังไงน่ะหรอ.....

1. ขิม (เพื่อนร้ากกก) ซื้อกล่องดินสอรองเท้าอันนี้มาให้เรา ในวันเกิดครบ 16 ขวบ
2. มีปากกา,ดินสอที่เราทั้งรักทั้งหวงหลายแท่ง อยู่ในนั้น
3. เราเพิ่งซื้อคัตเตอร์อันใหม่มา เอาไว้ใช้ป้องกันตัว ซึ่งคัตเตอร์ก็อยู่ในกล่องดินสออันนั้นด้วย

เรามาเข้าเรื่องกันต่อเลยละกันนะ

เราจำได้ว่า เราไปเรียนที่ห้องคอมพิวเตอร์ แล้วก็หยิบกล่องดินสออันนั้นกลับมาแล้ว

คาบต่อมา เป็นวิชาภาษาอังกฤษ

อาจารย์ก็สั่งงานไว้ แต่เรานี่ดิ ไม่มีปากกาใช้ทำงาน

เราก็เลยขออนุญาตอาจารย์ลงไปหากล่องดินสอที่ห้องคอม เผื่อจะลืมไว้...

แต่พอไปถึง หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ

เราก็เลยยืมปากกาโอปอล์ใช้ไปก่อน


พอเลิกเรียน เราก็ตั้งใจจะหาอีกที คราวนี้,,เป็นการหาแบบจริงจัง
เพราะเรานั่งคิดเรื่องนี้มาตลอด ตั้งแต่มันหายไปแล้วอ่ะ

เพื่อนๆในห้องก็เริ่มทยอยกันกลับบ้านแล้ว

ก็ยิ่งดีเลย เพราะจะได้หาง่ายขึ้น

ตอนที่เรากำลังก้มๆเงยๆ หากล่องดินสอ ก็มีเพื่อนหลายคนมาถาม แล้วก็ช่วยหา

คุณชาย ถามเราว่า แน่ใจหรอว่าหยิบมาแล้วอ่ะ
เราก็ตอบอย่างมั่นใจว่า ชัวร์ เราหยิบมาแล้วแน่นอน

คุณชายก็เดินไป แล้วก้มๆเงยๆ ช่วยหาแถวๆใต้โต๊ะเรียนไปเรื่อย
แต่ก็ยังไม่เจอ.......

นิว ก็ถามเราเหมือนกันว่า แน่ใจหรอ เราก็ตอบแบบเดิมว่า แน่ใจ

แล้วมันก็เดินหายไปไหนไม่รู้ เราก็ไม่ทันได้มองอ่านะ

โอปอล์ ขิม แทน อีฟ รวมถึงเพื่อนๆคนอื่นที่เราไมได้พูดถึง ก็ช่วยกันหาอย่างขะมักเขม้น
แต่....ก็ยังไม่เจอ

ซักพัก..เราเริ่มเหนื่อย แล้วก็จะร้องไห้แล้วด้วย เพราะ Talking Dic ของเราก็เพิ่งหายไป
แถมกล่องดินสอที่รัก ก็ยังมาหายไปอีก ทำไมถึงซวยขนาดนี้ก็ไม่รู้อ่า


ตอนนั้น เราเริ่มน้ำตาซึมแล้วล่ะ ขิมก็ช่วยปลอบเราใหญ่เลย
มันบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราซื้อให้ใหม่ก็ได้ อันที่หายไปแล้วก็ช่างมันเหอะน่า

แต่ขิมจ้ะ เรารู้สึกไม่ดีรู้ป่ะถ้าของที่เพื่อนซื้อให้ในวันเกิด มันหายไปอ่ะ

แล้วหลังจากนั้น เราก็เริ่มโวยวายไปเรื่อย

จู่ๆ ก็มีใครไม่รู้ ตะโกนขึ้นมาว่า "เล็กๆ นิวหาเจอแล้ว"

ความรู้สึกตอนนั้น คือมันแบบว่า......อยากจะเข้าไปกอดนิวมากเลยอ่ะ แต่ทำไม่ได้ เพราะมันเป็นผู้ชาย

เราก็เลยพูดแบบดีใจโคตรๆ ว่า ขอบคุนมากอ่ะแก ขอบคุนจิงๆ แล้วเราก็ไม่รู้จะพูดไรต่อ มันตื้นตัน พูดไม่ออก

พอพูดเสร็จ เราก็รีบเข้าไปตรวจสอบความเรียบร้อยของกล่องดินสอรองเท้า(อันเป็นที่รักยิ่ง)ของเรา

ปากกา ดินสอ ทุกด้ามยังอยู่ครบ

แล้วเราก็นึกได้ เลยถามนิวว่า แกหาเจอที่ไหนอ่ะ
มันตอบว่า ก็ห้องคอมอ่าแหละ...หล่นอยู่ใต้โต๊ะ...

เราก็แบบ เอ้ย จิงดิ ทำไมเราหาไม่เจออ่ะ

เราหน้าแตกไม่เหลือชิ้นดีเลยค่ะ
ก็เล่นตอบทุกคนไปอย่างมั่นใจว่า เราหยิบขึ้นมาจากห้องคอมแล้ว


คุณชายพูดขึ้นมาแบบเซ็งๆว่า.....ไหนบอกว่าหยิบมาแล้วไง???
เราก็เนียนๆกลับไปว่า ก็เราหาแล้วไม่เจออ่ะ

หลังจากนั้น เพื่อนๆที่ช่วยเราหา ก็กลับบ้านกันไป
เค้าคงรู้สึกแบบเซ้งเล็กน้อยอ่านะ ที่หาแทบตาย แต่ดันไปเจอที่ห้องคอม

ที่เล่าไปก็คือ เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นในวันพุธ

แต่.....

นั่นไม่ใช่ประเด็น......

ที่เราอยากจะบอกก็คือ...................

นิว.....เราขอบคุณแกมากนะ ที่ช่วยหากล่องดินสอรองเท้าให้เราจนเจอ เราประทับใจมากกกกกก
เพราะตอนแรก แกไม่เห็นมีทีท่าว่าจะช่วยเราหาเลย ตั้งแต่เราบอกแกว่า มันหายไปอ่ะ

คุณชาย......เอ่อคือ เราขอโทษด้วยที่บอกว่าเราหยิบมาแล้ว แต่ก็ขอบคุณมากกก ที่ช่วยหาอย่างจริงจังซะขนาดนั้น เราแอบขำแกด้วยล่ะ

อีฟ ขิม แทน โอปอล์ และเพื่อนๆทุกคนที่ช่วยหา......ขอบคุนมากจิงๆนะเพิ่อนๆ ทั้งๆที่มันไม่ใช่ของที่สำคัญอะไรกับพวกแกเลย แต่พวกแกก็ยังช่วยเราหาอ่ะ
.
.
.
.
.
เอาเป็นว่า เราประทับใจกับทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นในวันนั้น

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนเลยนะที่ช่วยเราหา

และในที่สุด เราก็ได้กล่องดินสอที่รักกลับคืนมา
จากสิ่งที่เกิดขึ้น ก็ทำให้เราได้เห็น "มิตรภาพของเพื่อนๆ945ทุกๆคน"
ถ้าวันนั้น กล่องดินสอเราหายไปจิงๆ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นคงไม่ใช่ เสียใจ แต่เป็น ตื้นตันใจ
เพราะอย่างน้อยเพื่อนๆก็ช่วยเราหาอย่างเต็มที่แล้ว.....






ปล. จนถึงวันนี้ เราก็ยังหา Talking Dic ที่หายไปไม่เจออ่ะ ถ้าใครเจอก็ช่วยเอามาคืนด้วยนะ ขอบใจล่วงหน้าจ้า


Saturday, January 26, 2008

เพื่อน..สำคัญจริงหรอ???


ปกติแล้ว วันอาทิตย์แบบนี้เราคงต้องออกไปที่ไหนซักที่นึง เพื่อที่จะได้ไม่รู้สึกเหงา แต่วันนี้ เราต้องอยู่หอคนเดียวทั้งวัน เพราะเพื่อนรักทั้งหลายกลับบ้านกันหมดเลย เบื่อๆก็เลยมาหาอะไรทำที่ร้านเน็ตนี่แหละ



นั่งเล่นไปเรื่อยๆ อยู่ดีๆก็คิดถึงบรรดาเพื่อนๆทั้งหลาย ไล่ตั้งแต่สมัยอนุบาลมาเลย


เพื่อนบางคน...ตอนนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่เลย ถึงแม้จะอยู่ห่างกันมากมาย
เพื่อนบางคน...ก็อยู่ด้วยกันมาตลอด จนสนิทกันเหมือนปาท่องโก๋ไปแล้ว
เพื่อนบางคน...ก็ห่างหายกันไป ไม่ได้เจอกันอีกเลย
เพื่อนบางคน...ที่ไม่ได้คิดว่าจะเจอกัน ก็บังเอิญมาเจอกันทั้งๆที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบ 10 ปี

เราก็อยากจะให้เพื่อนๆเราทุกคนได้รับรู้ว่า ณ วันนี้ เรายังคิดถึง และนึกถึงพวกเธอ/นายทุกคนเสมอ


ไผ่ เน็ก แพร ช่า ไผ่ เกด ไอซ์ แนน(ทรง) แนน(ทับ) แนน(ปรีย) ตั้ง บอมเบ ออม เก้า เจ(นิทัสน์) พี่หงส์ พี่ปั้น พี่ฐา พี่อู๋-----------ถึงแม้เราจะไม่ได้เจอกันนาน แต่เราหวังว่าพวกแกทุกคนคงจะสบายดี และเราคงจะได้เจอกันอีก ทุกๆอย่างที่เราเคยทำด้วยกัน เรายังจำได้เสมอ


ปราง เจ(อิง) เอ้ โจ บี----------ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือในทุกๆเรื่อง จนเราไม่รู้จะตอบแทนยังไงดี เราดีใจที่ได้มาเรียนที่นี่กับพวกแกทุกคนอีก และพวกแกก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีกับเราเสมอ


นิว บอล กั๊บ มิ้ว อีฟ(สวย) อู๊ดน้อย กุ๊กไก่ ปุยนุ่น กานต์ กิ๊ง ตันหยง ปลา พลอย ม้าว เนอร์ส เอิร์ธ เอมี่ จันทร์ กรุ๊ป ดาร์ต นี๊ด บาส บิว บุ๊ค ปริ้นซ์ ภัทร มายด์ อาร์ตตี้ อาร์ต(รอง) อาร์ม(คน) อาร์ม(ลอง) เค เจ เบน เอก เฮีบไบรท์ แทค แมกซ์ โมกข์ อีฟ(ญ) โอปอล์ ขิม แทน และคุณชาย----------ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆที่มีให้ และทำให้เรารู้ว่า ถึงจะมาจากต่างที่กัน แต่เราก็อยู่ด้วยกันได้ และขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ทุกอย่าง คือ สีสันและรสชาติของชีวิตที่เราจะไม่ลืม



และที่สำคัญที่สุด ขอบคุณ หนูใหญ่(แฝดพี่) และหนูหน่อย(น้องสาว) สำหรับความเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ทั้งน้อง และเป็นทุกอย่างในชีวิต พวกเธอสองคนทำให้ชั้นรู้สึกว่า ชีวิตทุกๆวันมีค่า ขอบคุณใครก็ได้ที่ทำให้เราได้เกิดมาเป็นพี่น้องกัน ขอบคุณที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับชั้นมาตลอด ยืนอยู่เคียงข้างชั้นในทุกๆครั้งที่ชั้นร้องไห้ รู้มั๊ย ว่าแค่การโทรไปหาเธอโดยไม่พูดอะไรซักคำ ก็ทำให้ชั้นรู้สึกดีขึ้นได้ เพราะชั้นรู้ว่า ยังไงชั้นก็มีพวกเธออยู่ข้างๆเสมอ ชั้นรักพวกเธอที่สุด และก็คือคนที่สำคัญกับชั้นที่สุดเช่นกัน






แล้วสำหรับเธอ/นายล่ะ เพื่อนคือ...?


สำหรับเรา เพื่อน คือ คนที่คอยช่วยเหลือในยามที่เรามีปัญหา คอยปลอบเมื่อเราเศร้า คอยรองรับเมื่อเราอยากจะระบายอะไร และคอยมอบแต่สิ่งดีๆให้เรามากมาย

เพราะฉะนั้น เพื่อน คือ คนที่สำคัญกับเราเป็นลำดับต้นๆ รองจาก พ่อ แม่ พี่ น้อง

ถ้าหากในวันนี้ เราไม่มีเพื่อน เราก็คงอยู่ไม่ได้แน่นอน แล้วเธอ/นายล่ะ รู้สึกเหมือนเรารึเปล่า

ถ้ายังอยากจะทำอะไรให้เพื่อนก็รีบๆทำซะ
ยังไม่ได้ขอโทษ หรือ ขอบคุณ หรือ บอกอะไรกับเพื่อนคนไหนก็รีบๆบอกซะ
ก่อนที่จะไม่มีโอกาส ในวันที่ต้องจากกันไป

เพราะเราเชื่อว่า เพื่อน คือ สิ่งที่มีค่าในชีวิตของทุกๆคน.....


Tuesday, January 22, 2008

---งานเข้า---

โอ๊ย!!!!!! ช่วงนี้งานเข้าเยอะมากเลยอ่ะ ทำไมเวลาสั่งต้องมาสั่งพร้อมๆกันหลายๆงานด้วยอ่ะ ไม่เข้าใจ

เพื่อนๆคนอื่นก็คงคิดเหมือนกันใช่ป่ะ แต่ถึงบ่นไปก็ไม่มีไรดีขึ้น

งั้น เราไปทำงานทั้งหมดให้เสร็จกันดีกว่านะ

เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคน รวมถึงตัวเองด้วย

เหนื่อยจัง เฮ้อ......

ใครยังไม่รู้ว่ามีงานไรบ้าง ดูได้ ดังนี้
- Mind Mapping วิชาฟิสิกส์ เรื่อง สมดุลกล งานและพลังงาน โมเมนตัม
- โครงงานวิชาคอมพิวเตอร์
- โครงงานวิชาคณิตศาสตร์ประยุกต์
- แผ่นพับวิชาชีววิทยา เรื่อง โรคที่เกี่ยวกับการรักษาสมดุลในร่างกาย----***อันนี้เป็นคะแนน for2 ส่งไม่เกิน 25 มค. นี้นะ รีบๆทำกันด้วย
- ใบงานคณิตศาสตร์เรื่องต้นไม้
- โจทย์คณิตประยุกต์(ยากกกกอ่า)


พอแค่นี้ละกัน ถ้าว่างเมื่อไหร่จะมาอัพใหม่นะ
สู้ๆ เพื่อนๆทุกคน

ใกล้สอบ final แล้ว เตรียมตัวกันได้แล้วนะจ๊ะ
(แต่เราก็ยังไม่เริ่มอ่านเลยอ่ะ.....)

Tuesday, January 8, 2008

The first

Haloo.....everybody

เราชื่อ หนูเล็ก นะ แต่ไม่มีใครเรียกเลยอ่า เค้าจะเรียกว่า เล็ก มากกว่า

พอดี นี่ก้หมดคาบเรียนแล้ว
เด๋วค่อยมาอัพวันหลังละกันนะ

บายๆๆจ้า